In vervolg op mijn reis om de wereld in 75 dagen, die ik in mijn 75ste levensjaar maakte, ben ik een nieuw reisavontuur begonnen in mijn 78^ste levensjaar. Ik ben nog steeds onderweg vanPool naar Pool. Begonnen in Longyearbyen (Spitsbergen). Deze plek vlak onder de Noordpool was voor mij het best bereikbaar. Daarna de oversteek naar Canada waar ik verder ben gegaan op de 80^ste W. Lengtegraad om naar het zuiden af te zakken. Waarom de 80^ste ?? Mijn wens is op mijn 80ste geboortedag op de Zuidpool te staan. Ik vind 80 een kroonjaar en wil dat in de jaren daarvoor reislustig gaan vieren. Deze keer niet aaneengesloten. Ik ga komende 2 jaar symbolisch langs de 80ste W. Lengtegraad van Pool naar Pool. In 2022 eindigt het traject Noord Amerika in Miami. Ik verblijf op dit moment in Inverness Florida om redenen die ik in mijn vorige verhaal heb beschreven. Nadat alle zaken rondom de verkoop van het huis zijn geregeld wil ik het laatste deel in Noord Amerika vervolgen. Oorspronkelijk wil ik dit met de Amtrak trein doen. Bij het bestuderen van de landkaart zie ik dat de 80^ste westelijke lengte langs de kust naar Miami loopt. Ik besluit met de auto te gaan en de Coast Highway 1 langs de atlantische oceaan te volgen. Het eerste doel is Cape Canaveral. De dag voor vertrek biedt Carla aan mijn personal driver te zijn. Anders had je in de trein om je heen kunnen kijken en als ik rij kun je dat vanuit de auto doen. Het voelt een beetje vreemd. Het is de eerste keer dat ik niet zelf ga rijden in het buitenland. Daarbij komt ook dat ik graag zelf de controle wil houden!! Carla haar rijstijl is mij bekend en ik vertrouw haar volledig. Nadat ik mijn tas heb gepakt en in de cabrio had gelegd, loop ik toch automatisch naar de bestuurders kant. Lachend word ik teruggewezen naar de bijrijdersstoel. In het begin is het wennen omdat ik toch geneigd ben mee te rijden en af en toe opmerkingen te maken bij onverwachte situaties. Hoeft niet lieverd, is dan het antwoord van mijn lief. Eerst van Inverness via Titusville naar Cape Canaveral gereden. Cape Canaveral staat in het lijstje plaatsen met magische klanken. Ik zie mijzelf nog voor de zwart-wit uitzendingen zitten bij de lanceringen van de Apollo raketten. De bijzondere stemmen van Chriet Titulaer en Apollo Henkie ( Henk Terlingen) gaven de uitzendingen een sfeer van een spannende actiefilm. Van jongs af aan ben ik gefascineerd door alles wat met lucht- en ruimtevaart te maken heeft. Spreekbeurten op school hadden meestal dit als onderwerp. Mijn jongenskamer was niet versierd met voetbalsterren of idolen uit de muziekwereld maar met posters van vliegtuigen en landschappen uit verre landen waar naar toe gevlogen kon worden. Vandaar dat Bertje in NASA Kennedy Space Center met verbazing en in verwondering rondliep. Het blijft onbegrijpelijk dat die enorme raketten de lucht in konden gaan met een bemanning die opgesloten zat een kleine ruimtecapsule. Ik probeerde mij zoveel mogelijk af te sluiten voor de typisch Amerikaanse kermis die het Space Center tot een attractie park hebben gemaakt. Gelukkig was er veel geluid en filmmateriaal waardoor ik de sfeer van toen kon herbeleven. Ik geniet met kinderlijke nieuwsgierigheid van alle objecten zoals raketten, maanrovers, marsrovers, capsules en de diversiteit aan spaceshuttles. Er was, op typisch Amerikaanse wijze, aandacht voor de helden van de ruimtevaart. Na een paar uur rijden wij verder via de Highway 1 (deze loopt precies op de 80^ste W.L. Graad) langs de Atlantische kust van Florida. Deze weg loopt door allerlei kleine dorpen waar om de paar honderd meter een stopbord staat. Wachten, ook al komt er geen verkeer aan. Altijd verwacht ik dat een Sheriff of State Trooper achter de bosjes vandaan komt om ons aan te houden. Gelukkig is dat niet gebeurd, hoewel het leuk was geweest voor het verhaal. Overnachten in Melbourne, uiteraard in Florida. Ik vind het grappig om in zo’n plaats te overnachten vanwege fijne herinneringen in Australie. Bij de receptie van het hotel worden wij op uitbundige wijze begroet en hebben een kamer geboekt. Herhaaldelijk kreeg ik te horen dat het breakfast het beste in town is. Na een prima nacht gingen wij goedgemutst naar de zaal voor het ontbijt. Wij werden in het spaans begroet met de mededelingen dat de kok niet was gekomen en dus geen ontbijt. Er was geen enkel alternatief, uitsluitend koffie en vele sorry’s met spaanse tongval. Geen brood? “Si Si Pan y mantequilla” was er nog wel. Brood geroosterd, boter en suiker erop en een bak koffie. “Morgen komt de kok weer”; zei de vrouw steeds en wij herhaalden dan dat wij er morgen niet zijn. Zo ging ook het afscheid;”sorry sorry, tomorrow wil the cocinero er zijn”. Lachend liepen wij naar de auto en begonnen aan de rit naar Miami. Eerst via de Highway 1 tot West Palm Beach. Gezien de tijd via een binnenweg naar de Highway 95 gereden en dat is een tolweg. In Miami aangekomen zoeken naar het gereserveerde hotel. Het hotel had geen parkeerplaatsen en even ben ik terug in Amsterdam. Toen ik in Amsterdam woonde heb ik vele vele rondjes moeten rijden voordat ik een parkeerplek had gevonden. Dat gebeurde hier ook. Uiteindelijk in een parkeergarage geparkeerd met dezelfde tarieven als Amsterdam, veel geld dus! S’avonds heerlijk gegeten met een glas witte wijn van $14.00. Wij hadden vooraf niet naar de prijs gekeken en bij het afrekenen vroeg ik of $14.00 voor twee glazen was, nee per glas. Reizen blijft verrassend en dit hoort erbij. Ik wil het 2^de gedeelte van mijn reis in Noord Amerika op passende wijze afsluiten. Besluit dit op Ocean Drive te doen. Deze ligt precies op 80°.132506 Westelijke Lengte en iets verderop 80°.131944 Westelijke Lengte. Hier hef ik met Carla een glas champagne en toosten we op mijn reis. Met fernweh neem ik afscheid van dit deel van mijn reis. Het onbekende deel van USA heeft mij blij verrast. De tussenstop in Inverness was een periode met een lach en traan. Na Miami weer terug in Inverness waar wij met Wally en in gedachten met Theo de jaarwisseling hebben gevierd om 18.00 uur plaatselijke tijd en 00.00 in NL. Nog een paar dagen en wij vliegen terug naar Nederland. Ik wil iedereen een fantastisch en reislustig 2023 wensen en jullie bedanken voor alle reacties. Ik word daar altijd heel blij van. So far so good. Tot de volgende etappe die in 2023 langs de 80° Westelijke Lengtegraad in Panama, Equador en Peru zal gaan. Ik hoop dat je dan weer mee wil reizen. LEEF HET LEVEN, GENIET!! ?