Een oude vrouw veegt zorgvuldig de stoep voor haar huis. Even strekt zij haar gekromde rug begroet een man die slurpend aan zijn Macha thee voorbij loopt. Ik begroet beiden met; buenos dia’s qua tenga in lindo dia (mooie dag gewenst) met antwoord gracias a ti tambien. Het is vroeg in de ochtend de stad begint te ontwaken. Ik zoek naar een bakker voor ontbijtbroodjes. Uiteindelijk gevonden. Het assortiment is enorm, helaas is bijna alle brood gezoet en lijkt vaak op gebak. Het enige wat ik kan vinden zijn belegde broodjes met ham en kaas die getoast worden. Op de kamer ontbijt uitgeserveerd met koffie en thee voor mijn lief. Wij gaan op pad. Zwerven door La Boca één van mijn favoriete wijken. In de wijk aangekomen is het even schrikken van de drukte. Ik was 30 jaar geleden voor het laatst in deze wijk. Ik liep daar bijna alleen rond met lokale bevolking en Boca junior fans. Het is nu een toeristisch populaire commerciële plaats geworden. De sfeer is buiten de bekende banen wel authentiek gebleven. Daar lange tijd doorheen gezworven. In adviezen van reisbureaus lees ik dat je dat niet moet doen, gevaarlijk wordt gezegd. Niets van waar. Ik ervaar het als een ruige buurt maar als ik in contact ben met mensen uit deze buurt zijn zij hartelijk, vriendelijk en nieuwsgierig. Het is de buurt van hun grote held Maradonna. In iedere straat en steeg zijn afbeeldingen van hem. Zelden een afbeelding van Messi die niet geliefd is door de Boca aanhangers. Uit de huizen klinkt geen muziek wel het schreeuwerige verslag op TV van een voetbalwedstrijd. Terug naar het hotel dat in de theaterbuurt staat. Als ik uitstap loop ik samen met Carla over de lange brede straat met vele bioscopen en theaters. Eerst aan de ene kant dan overgestoken naar de andere kant. Vanuit de stilte in Patagonië naar het drukke stadsleven in Buenos Aires is voor mij een onaangename ervaring. Overal staan rijen mensen voor de theaters en bioscopen. Toeterende auto’s en sirenes van politie of ambulance. Ik besluit de stilte van mijn hotelkamer op te zoeken Carla gaat verder de stad verkennen. Op de hotelkamer zwerf ik door de foto’s van de afgelopen dagen. Geniet van de stilte die de beelden uitdragen en heimwee overvalt mij. Stilletjes zit ik te mijmeren over mijn reis en merk dat het thuisfront lonkt. ik verlang ernaar mijn lieve meiden in mijn armen te sluiten. Zij hebben de afgelopen weken voor een zware klus gestaan met de afwikkeling na het overlijden van hun moeder. Hoewel regelmatig contact is hun nabijheid fijn en troostrijk. Ik zet een vioolconcert van Mozart via Spotify aan sluit mijn ogen en lig op een bank te genieten. Geklop op de deur haalt mij uit mijn mijmeringen. Carla komt binnen na haar zwerftocht. Klaarblijkelijk was een belangrijke première aan de gang voor een theaterstuk. Veel belangstelling bij de rode loper, filmploegen en joelende mensen. Heeft verder inkopen gedaan voor de avond en nacht. We zijn gaan eten naast het hotel, een Parilla restaurant waar wij een prima kipgerecht hebben gegeten. De volgende dag naar de wijk San Telmo waar de beroemde zondagsmarkt is. Aan weerskanten van de kleine kinderkop straatjes staan kramen met de meest uiteenlopende koopwaar. Dit is het zondagsuitje voor de locale bevolking waar Carla een ik ons graag onder mengen. De ochtend start gezapig, Carla slaapt uit ik ga naar buiten een wandelingetje maken en inkopen doen voor ontbijt. Samen ontbijten, email, sociale media en nieuws bekijken. Met verbazing lezen wij het tumult rondom het songfestival. Het kan niet gekker worden in deze wereld. Hier weet niemand iets van een songfestival, blijkbaar een Europees dingetje. In de middag naar de volksmarkt. Veel mensen op de been maar geen herrie, getrek of geduw. Iedereen is geduldig, beweegt zich traag door de straat, blijft staan praten. Men gunt elkaar respectvol de ruimte. In een oude markthal vinden we veel eet- en drinkgelegenheden. Tapasgerechten besteld met een goed glas wijn en mensen kijken als amusement. Wij zwerven verder door de straatjes. Ik heb het wel gezien en ga terug naar het hotel. Carla gaat verder op pad, weet niet wat ze gaat doen maar zij ziet wel. Ik vermoed dat zij met iets terug zal komen gezien haar interesse bij sommige tassen winkels. In het hotel ben ik begonnen met schrijven. Ik wil als slotakkoord een resumé geven van mijn Pool naar Pool reis langs de 80ste westelijke lengtegraad. Ik zit staar naar papier maar niets komt bovendrijven, wil niet naar buiten komen. Alle indrukken en ervaringen zullen verder moeten indalen. Ik wil kijken op welke manier ik mijn verwonderingen, belevingen en verbazingen vorm wil geven. Mijn voornemen is rondom mijn 80ste verjaardag in November 2024 een reisfeest te geven. Ik zal te zijner tijd naast familie en vrienden ook geïnteresseerde volgers, lezers en medereizigers een uitnodiging sturen. Op die dag wil onder het genot van hapjes en drankjes ik een presentatie geven van mijn reis met anekdotes, veel beelden en onder het genot van hapjes en drankjes. Ik zal dan ruim van te voren een uitnodiging mailen. Laat mij weten of daar belangstelling voor is. Morgen fladder ik met mijn lief vanuit Buenos Aires naar Amsterdam. Ik wil iedereen bedanken voor de reacties op mijn verhalen en foto’s. Ik zal blijven reizen en je kunt mij dan weer meereizen en meegenieten. So far so good. Leef het leven en geniet !!